عباس علی ابونوری ، محمد غفاری فرد ، راحله نظری
افزایش رشد اقتصادی
یکی از مهمترین اهداف سیاست های اقتصادی است که توسط دولت ها دنباال می شود، از
این رو بررسی ارتباط بین متغیرهای کلان اقتصادی و رشد اقتصادی یکی از مباحث مهم در
ادبیات اقتصاد کلان می باشد. براین اساس تحقیق حاضر به بررسی اثر متغیرهای کلان اقتصادی
(نرخ بیکاری، سرمایه گذاری مستقیم خارجی، صادرات، تورم، نرخ ارز، مخارج دولت) بر
رشد اقتصادی کشور افغانستان در طی سال های ۲۰۰۰-۲۰۱۹ پرداخته است. بدین منظور در تحقیق حاضر با استفاده
ا ز رهیافت خودرگرسیونی با وقفه های توزیعی روابط بلند مدت و کوتاه مدت میان
متغیرها بواسطه این روش مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج بدست آمده از برآورد مدل
های کوتاه مدت و بلند مدت نشان میدهد که میان متغیرهای کلان اقتصادی و رشد اقتصادی
رابطه وجود دارد. نتایج تحقیق تبیین کننده آن است که متغیرهای نرخ بیکاری، تورم،
نرخ ارز، سرمایه گذاری مستقیم خارجی در بلند مدت وکوتاه مدت اثار منفی را بر رشد
افغانستان نشان داده است و متغیر صادرات و مخارج دولت در بلندمدت وکوتاه مدت اثر
مثبت را بر رشد اقتصادی افغانستان نشان داده است. نتایج برآورد مدل بلند مدت نشان
میدهد که متغیر- صادرات بیشترین اثرگذاری مثبت را بر رشد اقتصادی افغانستان دارد و نرخ
ارز و نرخ بیکاری بیشترین اثرگذاری منفی را بر رشد اقتصادی افغانستان دارا می باشد.