مصطفی ابراهیمی، عبدالواحد محمدي، غلامعلی محبی
توزیع عادلانه درآمد و تلاش در راستاي کاهش نابرابري، یکی از مهم ترین دغدغه هاي جوامع در
دنیاي کنونی محسوب می شود؛ کشورهاي در حال توسعه از یک سو به دنبال منابع درآمدزا و از سوي
دیگر در تلاش جهت کاهش نابرابري هاي درآمدي هستند. صنعت گردشگري به عنوان یکی از مهم
ترین صنایع درآمد زا و اشتغال زا، می تواند دستیابی به هر دو هدف اشتغال و درآمد را هم زمان فراهم
آورد. در این تحقیق اثر صنعت گردشگري برتوزیع درآمد در منتخبی از کشور هاي درحال توسعه طی
دوره 2010 الی 2020 با استفاده از روش داده هاي ترکیبی بررسی گردیده که نتایج حاصل از برآورد
نشان می دهد که درآمدهاي حاصل از صنعت گردشگري رابطه منفی و معنی داري با ضریب جینی دارد.
لذا می توان گفت با افزایش تعداد گردشگران، ضریب جینی(نابرابري درآمدي) کاهش یافته و درنتیجه
موجب بهبود توزیع درآمد می شود. براي تداوم این اثر به نظر می رسد رشد گردشگري باید به نفع
عوامل تولیدي باشد که وضعیت درآمدي پایین تري دارند از این رو، نحوه توسعه و ساختار گردشگري
حائزاهمیت است. به ویژه اینکه توسعه بخش گردشگري با توجه به پتانسیل هاي قابل توجه آن، یکی از
راه هاي برون رفت از اقتصاد تک محصولی کشورهاي منتخب در حال توسعه است. بنابراین، این
کشورها نه تنها از طریق منایع متداول و شناخته شده توزیع درآمد همانند مثل مالیات، سبسایدي،
سرمایه گذاري در منابع انسانی بلکه از طریق گسترش صنعت گردشگري نیز می تواند به بهبود توزیع
درآمد اقدام کند.